قبل از بیروزی انقلاب اسلامی مردم هرسین و کاکاوندیهای مقیم هرسین حرفهای رکیکی بهم نسبت می دادند و گاه گداری جنگی بین آنان رخ می داد.هر کدام از دو گروه خود را بر دیگری برتر می دانستند و نسبت بهم کینه های دیرینه در دل داشتند اما علت این تضاد و تفاوت را ما به خوبی نمیدانیم و به  این  مطلب که نویسنده کتاب الموت لرستان و ایلام اشاره کرده بسنده میکنیم((ناگهان دریافتم که به شیب لغزنده کنار تبه های عمودی مقابل دره بزرگ هرسین رسیده ایم.همینکه رو برو را نگاه کردیم باغهای هرسین را از دور مشاهده کردیم.کرم گفت از بیش روی معذور است واگر هرسینی ها او را ببینند به سویش تیر اندازی میکنند از او درمورد علت دشمنیش با مردم یک شهر سوال کردم داستانش را چنین نقل کرد.ده سال بیش من با زنی هرسینی ازدواج کردم ودر آن شهر اقامت داشتم نزاعی در شیخانه در گرفت و من به ضرب گلوله یک نفر را کشتم کمی بعد به خانه برگشتم و وارد رختخواب شدم هرسینی ها اجتماعی درست کرده و اطراف محل اقامتم را گرفتند و فریاد زنان گفتند نمیخواهند افراد چادر نشین در شهرشان زندگی کنند و میبایستی از هرسین خارج شوم در میان جمعیت دوستی داشتم سینه خیز خود را به کنار بنجره رسانید با او حرف زدم و گفتم به میان ظایفه ام برود و آنها را از ماجرا خبر دار کند.صبح زود صدای  صفیر گلوله از تبه های اطراف به گوشم رسید.فهمیدم کاکاوندی های فامیلم در حال وارد شدن به شهر هستند. در ان هنگام و بیش از وقوع رویدادهای اخیر طایفه ما در حدود هشت هزار تفنگدار داشت.سرنجام هرسینی ها که بی بردند افراد کاکاوند به اطراف شهر رسیده اند مثل خرگوش هر یک از گوشه ای فرار رفتند.زنم اسبم را زین کرده و خودم به تنهایی برای دیدن افراد فامیلم به خارج از شهر تاختم و همراه آنان به همین جایی که الان منزل داریم وارد شدم و از آن موقع تا الان دیگر به هرسین مراجعت نکردم.)) 

در جریان انقلاب در سال 1357 که تعداد زیادی از مردم کاکاوند در هرسین سکنی گزیده بودند در بهمن ماه همان سال که شهر ها هر روز به تظاهرات علیه رزیم بهلوی می زدند و آنارشی مطلق بر جامعه حاکم بود.در روز 19 بهمن 57طی جنگی که بین هرسینی ها و کاکاوندی ها صورت گرفت طی ضرب گلوله یکی از کاکاوندی ها کشته شد و این بهانه ای برای اعلام شروع جنگ کاکاوندی ها بر علیه هرسینی ها شد.شب هنگام عده ای از خان های کاکاوند در یک خانه جمع شدندونهایتا تصمیم به غارت هرسین را گرفتند روز 20بهمن سال 1357 با طلوع سبیده ذر حالیکه هرسینی ها در خانه ی خود خوابیده بودند و اطلاعی از توطئه و جلسه دیشب کاکاوندی ها نداشتند مورد حمله بی رحمانه آنان قرار گرفتند.درب مغازه ها را با تبر و شمشیر شکستند و همه اجناس را به تاراج بردند و چندین خانواده را غارت کرد